លក្ខណៈរបស់ការទូត

លក្ខណៈរបស់ការទូត

ការទូត គឺការទំនាក់ទំនង រវាងរដ្ឋ និងរដ្ឋ តាមរយៈតំណាងជាផ្លូវការរបស់ខ្លួន រួមបញ្ចូលទាំងទំនាក់ទំនងរាល់កិច្ចការបរទេសទាំងអស់ ។ ការទូត គឺជាការអនុវត្តន៍ ឬប្រើប្រាស់នូវភាពឈ្លាសវៃ និងការរក្សានូវទំនាក់ទំនងជាផ្លូវការ រវាងរដ្ឋ និងរដ្ឋ ដែលជាប្រធាននៃច្បាប់អន្តរជាតិ ។ ការទូត គឺជាដំណើរការដ៏ប៉ិនប្រសប់ តាមរយៈនេះ គឺរដ្ឋ និងតួអង្គអន្តរជាតិដទៃទៀត ធ្វើទំនាក់ទំនងជាមួយគ្នា ជាផ្លូវការ ដោយផ្សះផ្សារផលប្រយោជន៍ ដែលមានការប្រកួតប្រជែងគ្នា និងមានទំនាស់នឹងគ្នា តាមរយៈការចរចារដោយសន្តិវិធី ។

ការទូតតាមលក្ខណៈនានា

 ~ការទូតតាមលក្ខណៈនៃការស្វាគមន៍គ្នា

នៅក្នុងពិភពលោកយើងនេះ ទោះជាបច្ចុប្បន្ននេះ ការចាប់ដៃគ្នា បានក្លាយជាការស្វាគមន៍គ្នា ជាលក្ខណៈអន្តរជាតិក៏ដោយ ក៏ប្រទេសជាតិនិមួយៗ មិនបានបោះបង់ចោលនូវទំនៀមទំលាប់ នៃការស្វាគមន៍របស់ពួកគេដែរ ។

ឧទាហរណ៍ការស្វាគមន៍គ្នាតាមបែបប្រទេសឈីលី៖ ប្រជាជនឈីលី តែងតែចាប់រលាក់ដៃគ្នា នៅពេលពួកគេជួបគ្នាជាលើកដំបូង ។ បើស្រ្តី ជួនកាលពួកគេថើបថ្ពាល់គ្នា ។ ស្រ្តី ក៏ស្វាគមន៍មិត្តប្រុស ដោយការថើបថ្ពាល់ដែរ ។ ចំណែកបុរសឈីលីវិញ ស្វាគមន៍មិត្តភក្តិរបស់គេដោយការឱប ឬជួនកាលថើបថ្ពាល់ស្រ្តីដែរ ។

ការស្វាគមន៍គ្នាតាមបែបប្រទេសហ្វាំងឡង់៖ ប្រជាជនហ្វាំងឡង់ ស្វាគមន៍គ្នា ដោយការចាប់ដៃខ្លាំងៗ ។ ចំណែកការឱបគ្នា និងថើបគ្នាវិញ គឺគេប្រើសម្រាប់តែមិត្តភក្តិជិតស្និទ្ធ និងក្រុមគ្រួសារតែប៉ុណ្ណោះ ។

ការស្វាគមន៍គ្នាតាមបែបសហរដ្ឋអាមេរិក៖ ប្រជាពលរដ្ឋអាមេរិក ចាប់ដៃគ្នា នៅពេលគេត្រូវបានណែនាំឲ្យស្គាល់គ្នា ជាលើកដំបូង ។ មិត្តភក្តិ និងសមាជិកគ្រួសារ ច្រើនតែឱប ឬថើបថ្ពាល់គ្នា នៅពេលគេជួបគ្នា ។ ប៉ុន្តែបុរស ថើបតែស្រ្តីប៉ុណ្ណោះ បុរសមិនថើបបុរសដូចគ្នានោះទេ ។

ការស្វាគមន៍គ្នាតាមបែបប្រទេសកូរ៉េ និងជប៉ុន៖ ប្រជាជនកូរ៉េ បើបុរសលំឱន គឺបន្ទន់ខ្លួនបន្តិច ហើយចាប់រលាក់ដៃគ្នា ជាការស្វាគមន៍ ។ ចំណែកស្រ្តីវិញ មិនចាប់រលាក់ដៃគ្នាទេ គឺគ្រាន់តែលំឱនខ្លួន គោរពគ្នាទៅវិញទៅមក ។ ប្រជាជនជប៉ុន ក៏គេគោរពគ្នា ឬស្វាគមន៍គ្នា ដោយការលំឱនកាយ ដាក់គ្នាផងដែរ ។ 

ការស្វាគមន៍គ្នាតាមបែបប្រទេសហ្វីលីពីន៖ ប្រជាជនហ្វីលីពីន ពួកគេស្វាគមន៍គ្នា ទាំងប្រុស ទាំងស្រ្តី ដោយការចាប់ដៃគ្នា ។ ជួនកាល បុរសទះខ្នងគ្នាតិចៗ នៅពេលស្វាគមន៍គ្នា ។

ការស្វាគមន៍គ្នាតាមបែបកម្ពុជា៖ ប្រជាជនកម្ពុជា តែងតែស្វាគមន៍គ្នា ដោយការលើកដៃសំពះគ្នា ទៅវិញទៅមក ។ ប៉ុន្តែការសំពះរបស់ជនជាតិកម្ពុជា គឺមានច្រើនសណ្ឋាន ទៅតាមអាយុ ឋានៈ ក្សត្រ ឬអ្នកកាន់សាសនា ជាដើម ។

អ្នកដែលមានអាយុតិចជាង ឬមានឋានៈតូចជាង ត្រូវសំពះអ្នកដែលមានអាយុច្រើន ឬឋានៈខ្ពល់ជាងខ្លួន ជាមុន ។ ចំណែកអ្នកមានអាយុច្រើនជាង ឬបុណ្យសក្តិធំជាង មិនសំពះមុនទេ ។ ករណីជីដូនជីតា គឺមិនសំពះតបទៅចៅវិញទេ ហើយមិត្តភក្តិជិតស្និទ្ធ ក៏មិនសំពះគ្នាដែរ ។

របៀបសំពះបែបខ្មែរមានច្រើនលក្ខណៈដូចខាងក្រោម៖

១. សំពះកម្ពស់ចិញ្ចើមឡើងលើ គឺសម្រាប់គោរព ធ្វើសក្ការៈទេវតា ព្រះឥន្ទ្រ ព្រះព្រហ្ម ឬបួងសួង សំបូងសង្រូង ។

 
២. សំពះកម្ពស់ចិញ្ចើម គឺសម្រាប់គោរពព្រះមហាក្រត្ស ព្រះសង្ឃ ឬវត្ថុសក្តិសិទ្ធិសក្ការៈនានា ។

៣. សំពះកម្ពស់ចុងច្រមុះ គឺសម្រាប់គោរពមាតាបិតា ជីដូនជីតា គ្រូបាអាចារ្យ ។

៤. សំពះកម្ពស់មាត់ គឺសម្រាប់គោរពអ្នកដែលមានវ័យចាស់ជាង មានឋានៈធំជាង ឬចៅហ្វាយនាយ ។

៥. សំពះកម្ពស់ទ្រូង គឺសម្រាប់ស្វាគមន៍ មនុស្សដែលមានវ័យ ឋានៈស្មើគ្នា ឬមិត្តភក្តិ ។

ជាទូទៅ អ្នកដែលមានវ័យក្មេងជាង មានឋានៈទាបជាង ត្រូវលើកដៃសំពះជាមុន  ចំពោះអ្នកដែលមានវ័យចាស់ជាង ឬមានឋានៈខ្ពស់ជាង ។ ចំណែកការចាប់ដៃគ្នាវិញ អ្នកដែលមានវ័យចាស់ជាង ឬមានឋានៈខ្ពស់ជាង ជាអ្នកហុចដៃចាប់មុន ទើបអ្នកតូចអាចហុចដៃ ចាប់តបវិញ ដោយសេចក្តីគោរព ។ 

របៀបចាប់ដៃមាន ៣ ប្រភេទធំៗ (Three styles of Handshaking)

១. ការចាប់ដៃបង្ហាញពីភាពមានឥទ្ធិពលជាង  គឺជាការបង្ហាញតាមរយៈការដាក់បាទដៃ ពីលើដៃគូររបស់ខ្លួន (Dominance is conveyed by presenting the hand with the palm down) ។

២. ការចាប់ដៃបង្ហាញពីភាពទន់ខ្សោយជាង គឺបង្ហាញឡើងតាមរយៈការដាក់បាតដៃ ពីក្រោមភាគី ម្ខាងទៀត (Submission is demonstrated by presenting the palm upwards) ។

៣. ការចាប់ដៃបង្ហាញពីភាពស្មើឋានៈគ្នា គឺជាទូទៅបង្ហាញឡើងដោយទីតាំងនៃបាទដៃ បញ្ឈរស្របគ្នា (Equality is, naturally, shown by the hand in an ‘Equal’ position between the other two styles) ។

ជាទូទៅ នៅពេលចាប់ដៃគ្នា គេច្រើនឈានជើងស្តាំទៅខាងមុខ (Most people when shaking hands, have their right foot forwards)​ ប៉ុន្តែ បើអ្នកជាអ្នកតូច គួរតែបោះជើងឆ្វេងទៅមុខ ដើម្បីឲ្យវាត្រូវគ្នា (As you take the offered dominant hand, bring your left foot forward so that you enter the person’s intimate zone) ។   

ពិសេសជាងនេះ គឺគេតែងតែចាប់រលាក់ដៃគ្នា ពីប្រាំ ទៅ ប្រាំពីរដង (The hands are shaken or pumped five to seven times) 

~ការទូតតាមលក្ខណៈនៃជំនួបសវនាការ

អ្វីទៅ ជាសវនាការ?

សវនាការ គឺជាកិច្ចប្រជុំពិភាក្សា ការងារសំខាន់ៗ ដែលមានលក្ខណៈ ជាផ្លូវការ ជាមួយមនុស្សសំខាន់ៗ ។

កិច្ចគួរធ្វើសម្រាប់សវនាការ

១. មុនពេលសវនាការ

-អ្នកពិធីការត្រូវសួរនាំ និងអញ្ជើញភ្ញៀវ ឲ្យអង្គុយដោយរាបសារ ។ ក្រោយពីអញ្ជើញភ្ញៀវ សម្រួលឥរិយាបទហើយ ត្រូវលើកទឹក ឬភេសជ្ជៈ ជូនភ្ញៀវ ។

-ក្នុងពេលរង់ចាំ ភ្ញៀវត្រូវរក្សាភាពស្ញៀមស្ងាត់ មិនត្រូវដើរចុះឡើង ពេញបន្ទប់នោះឡើយ ។

-ពិធីករ ត្រូវចូលទៅជំរាប ប្រធានជាមុនសិន ដោយបញ្ជាក់ពីឈ្មោះ មុខងារ ឬតំណែង ស្ថាប័ន ចំនួនភ្ញៀវ ។ ល ។

-ទាល់តែប្រធាន អនុញ្ញាត ទើបអាចអញ្ជើញភ្ញៀវ ឲ្យចូលបាន ។

 -ពេលជូនភ្ញៀវ ជួបប្រធាន ពិធីករជូនភ្ញៀវ ត្រឹមមាត់ទ្វារការិយាល័យបានហើយ ។

-បើភ្ញៀវ មកសុំជួប ដោយមិនបានព្រៀងទុក ថ្នាក់ដឹកនាំ គួរពន្យាពេល ១៥ ឬ ២០ នាទីសិន សឹមជួប (ក្នុងករណីយើងទំនេរក៏ដោយ) ។ ប្រសិនបើ ភ្ញៀវសុំជួបភ្លាម យើងជួបភ្លែត បើមិនដូច្នោះទេ ភ្ញៀវខ្លះ អាចវាយតំលៃថា យើងទំនេរ គ្មានការងារធ្វើសោះ ។ 

២. ពេលសវនាការ

-បដិសណ្ឋារកិច្ចភ្ញៀវ ដោយភាពសោមនស្ស ។

-ពេលសវនាការ ត្រូវបិទទូរស័ព្ទ ឬឲ្យលេខា កាន់ជំនួស ។

 -ទោះបីមានការងារចាំបាច់នៅខាងក្រៅក៏ដោយ ក៏មិនត្រូវក្រោកចេញ មុនភ្ញៀវ ដោយមិនបាន សុំទោសនោះទេ ។ គួរចេះ ប្រើពាក្យសមរម្យ និងថ្លៃថ្នូរ ដូចជា៖ “ខ្ញុំ មានការសោកស្តាយណាស់ ដោយមិនបានជួបលោកបានយូរ” ឬ “សូមលោក មេត្តាអធ្យាស្រ័យ, សូមលោកអភ័យទោស.....” ជាដើមផង ។   

៣. ក្រោយពេលសវនាការ

-សម្តែងភាពកក់ក្តៅ និងភាពជឿជាក់ដល់ភ្ញៀវ ។

-អាចជូនវត្ថុអនុស្សាវរីយ៍ ចំពោះភ្ញៀវជាតិ និងអន្តរជាតិសំខាន់ៗ ។ ល ។

៤. ការទទួលដិសណ្ឋារកិច្ចភ្ញៀវ

-ភ្ញៀវមានឋានៈតូច៖ ទទួលនៅក្នុងការិយាល័យ ។

-ភ្ញៀវមានឋានៈស្មើ៖ ទទួលនៅត្រឹមទ្វារបន្ទប់ (ម្ចាស់ផ្ទះ ត្រូវហុចដៃទៅភ្ញៀវមុន បើភ្ញៀវសំពះ ត្រូវលើកសំពះស្មើគ្នា ឬក៏ក្រោយភ្លៀវបន្តិច ក៏មិនអីដែរ) ។

-ភ្ញៀវមានឋានៈធំជាង៖ ត្រូវចេញទៅទទួលភ្ញៀវនៅ ក្រៅការិយាល័យ (ត្រឹមមាត់ទ្វារ ឬរបង) ហើយត្រូវលើកដៃសំពះភ្ញៀវមុន បើភ្ញៀវហុចដៃមក ត្រូវស្វាគមន៍តបវិញ ដោយទន់ភ្លន់ (ប្រើម្រាមដៃទាំងអស់) ។

៥. ការជូនដំណើរភ្ញៀវចេញ

-ភ្ញៀវមានឋានៈតូចជាង៖ ក្រោកឈរ ចាប់ដៃ (ពេលជូនដំណើរ ឲ្យលេខាជូនបានហើយ) ។

-ភ្ញៀវមានឋានៈស្មើ៖ ជូនដល់របង (បើរបងការិយាល័យ គឺដល់មាត់ទ្វារ) ។

-ភ្ញៀវមានឋានៈ៖ ជូនដល់ទ្វាររថយន្តតែម្តង ​​​​​​​​​​​​​​។ 

ពិធីការរៀបចំកន្លែងប្រជុំថ្នាក់ដឹកនាំជាតិ

នៅពេលរៀបចំវេទិការអង្គុយសម្រាប់ពិធីសង្គម ឬពិធីសម្ពោធអ្វីមួយ គេរៀបចំកន្លែងអង្គុយ ទៅតាមពិធីការ ដោយគោរពទៅតាមឋានានុក្រមកិត្តិយស ។ ប្រសិនបើ ពិធីនោះ មានថ្នាក់ដឹកនាំធ្វើជា អធិបតី (គឺក្រោមអធិបតីភាពរបស់ ប្រធានព្រឹទ្ធសភា រដ្ឋសភា ឬនាយករដ្ឋមន្រ្តី) គេរៀបកន្លែងអង្គុយ ខាងមុខ ចំកណ្តាល សម្រាប់ថ្នាក់ដឹកនាំអង្គុយតែម្នាក់ឯង ឬអង្គុយជាមួយលោកជំទាវ (ខាងឆ្វេង) ។

នៅខាងក្រោយថ្នាក់ដឹកនាំ ខាងស្តាំដៃ គឺកន្លែងសម្រាប់អង្គទូត អង្គការអន្តរជាតិ នៅខាងក្រោយ ចំកណ្តាល គឺកន្លែងសម្រាប់សមាជិកព្រឹទ្ធសភា រដ្ឋសភា ឬមន្រ្តីរក្នុងជួររដ្ឋាភិបាល ហើយនៅខាងក្រោយ ឆ្វេងដៃ គឺកន្លែងសម្រាប់អាជ្ញាធរដែនដីអង្គុយ ។

~ការទូតតាមលក្ខណៈនៃការរៀបចំសំលៀកបំពាក់ជាដើម

~ការទូតតាមលក្ខណៈអ្នកដែលមានឋានៈជាដើម

~ការទូតតាមលក្ខណៈបុណ្យប្រពៃណីជាតិ

~ការទូតតាមលក្ខណៈដំណើរទស្សនកិច្ចរបស់ថ្នាក់ដឹកនាំ

~ការទូតតាមលក្ខណៈទទួល និងជូនដំណើរគណៈប្រតិភូ

~ការទូតតាមលក្ខណៈកិច្ចប្រជុំកំពូលធំៗ ជាដើម ។   

SHARE

About CHHENGLY